توضیح: این یادداشت در تاریخ 28 مرداد در روزنامه شرق با نام از میرداماد تا وال استریت منتشر شده است.
در سال 2008 میلیونها آمریکایی در اثر بحران اقتصادی این کشور که منشأ آن شرطبندی بانکهای خصوصی بر روی وامها مسکن بود خانههای خود را از دست دادند و کارتنخواب شدند. ماجرا ازاینقرار بود که به علت حبابی شدن قیمت مسکن بانکها شروع به دادن وامهای ساب پریم (وامهای با ریسک بالا) کردند. دلیل این ریسک بانکها این بود که قیمت مسکن بهسرعت در حال افزایش بود و بانکها میدانستند درصورتیکه گیرنده وام نتواند وام خود را تصفیه کند خانه وامگیرنده را مصادره کرده و با سود بیشتر دوباره همان خانه را به متقاضی دیگری خواهند فروخت. اما بهتدریج کسانی که قدرت بازپرداخت بدهی خود به بانکها را نداشتند افزایش یافتند، بانکها خانههای میلیونها آمریکایی را مصادره کرده و آنها را به خیابانها راندند، اما دیگر متقاضیای برای دریافت وام باقی نماند. در اثر کاهش تقاضا حباب مسکن ترکید و ابتدا بانکهای کوچکتر و سپس بانکهای بزرگ ورشکست شدند. اوج این بحران در ورشکستگی بزرگترین بانک وامدهنده آمریکا یعنی لیمن برادرز نمود یافت. دولت اوباما که در بدو روی کار آمدنش با این بحران عظیم روبهرو شده بود شروع به کمک مالی نه به مردم برای بازپرداخت بدهیهایشان بلکه از خزانه دولت و از محل مالیاتهای مردم به بانکهای ورشکسته که نقش مستقیم در ایجاد بحران بدهی آمریکاییان داشتند کرد. اعتراض مردم به سیاستهای بانکها و دولت به جنبش عظیم "اشغال والاستریت" منجر شد.
ادامه مطلب ...