اندر فضایل هدفمندسازی یارانه ها و کرامات شیوخ لیبرال مسلک

چون که بی تمییزیان مان رهبرند    صاحب خر را به جای خر برند

داستان بالا که با احتمال آشنایی شما با کل ماجرا به اشاره ای از آن درگذشتیم حکایت برخی اقتصاد خوانده های ما است در ارتباط با طرح هدفمندسازی یارانه ها . اگر عده ای از اقتصاد خوانده های ما پیش از اجرای طرح هدفمند سازی یارانه ها آن را گرته برداری از روی نسخه های معجزه گر صندوق بین المللی پول می دانستند و از تحول عظیمی که اجرای این طرح در صورت اجرا به دنبال خواهد داشت سخن می​گفتند می شد آن​ها را عده​ای ساده لوح و زود باور یا دست کم بی اطلاع برشمرد که از روی نادانی زمینه تئوریک غارت ملت را فراهم می​کنند. گرچه اظهار نظر از بی خبری و اشتباه چیزی از تعهد گوینده نمی کاهد! اما آن چه شک برانگیز است تجری در باره اجرای این قانون پس از پیامدهای تلخ و ناگوار آن برای ملت است.  باز هم به گفته مولوی:

کرد مردی از سخن​دانی سؤال               حق و باطل چیست ای نیکو خصال

گوش را بگرفت و گفت: این باطل است    چشم حق است و یقینش حاصل است

ولی برای شیوخ ما گویی حق فقط آن چیزی است که ایشان می​اندیشند و در افکارشان وجود دارد. اگر آن سخن​دان گوش خود را بر نقل قول های نا به جا می بندد کاری بس خردمندانه است اما آن که چشم خود را بر واقعیت می بندد بی شک از بی خردی است. 

ما و جنبش های مدنی در خاورمیانه

چند گاهی است که توفان غران و پیچان جنبش های مدنی یک به یک کشورهای خاورمیانه را در نوریدیده است. متاسفانه در ایران آن چنان که باید و شاید به این مهم پرداخته نشده است. شاید یکی از علت های آن(با کمال شرمساری)  عرب ستیزی و خود برتر بینی کاذبی است که دامن ایرانی ها را گرفته است و بایستی اذعان کرد با نوعی حسادت به جریان جنبش های مترقی منطقه و خاورمیانه عربی می نگرند. برای اینکه بیش از این حسرت نخوریم و باد بیهوده به گلو نیفکنیم بایستی خود را به دور از نخوت و غرور کاذب به سلاح دانش مجهز کنیم. 

سه مطلب در وبلاگ در همین زمینه گذاشتم که با کمال شگفتی بازتاب درخوری ندیدم. دامنه خوانندگان این وبلاگ گرچه محدود است اما  اقرار کنم که انتظار چنین برخورد سردی با این دو سه مطلب آخری که اتفاقا مطالب اعراب پیشگامان دمکراسی یکی از یادداشت های تحلیل بسیار جالب در این زمینه است را نداشتم.

به هر حال با توجه به ضرورت پرداختن به موضوع تحولات در کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه عربی بایستی بیش از این ها به این موضوع پرداخت. متاسفانه در یادداشتی که درباره لیبی نوشتم سرنوشت شوم انقلاب لیبی را به نوعی پیش بینی کردم که با کمال تاسف این پیش بینی به وقوع پیوست. مطلب زیر بررسی کوتاهی است در زمینه جنبش های مدنی و ویژگی ها و تفاوت های آن با جنبش طبقاتی.