هنر در فراموش خانه سرمایه

باز هم یادی از هنرمند بزرگ هانیبال الخاص به مناسبت نمایش فیلم مستند هانیبال الخاص ساخته احمد زاهدی لنگرودی و سینا یوسف نژاد

از دید تئوریسین​های سرمایه سالاری قانون عرضه و تقاضا یکی از پر جاذبه​ترین قانون​هایی است که خدا خلق کرده است. هم از این رو است که در قاموس سرمایه آن چه که ارزش مبادله نداشته باشد بی ارزش و دور ریختنی است و به طریق اولی آن چیزی ارزش مند است که خاصیت کالایی داشته باشد. هنر و فرهنگ نیز به هکذا.

ضعف حافظه تاریخی ما ایرانیان

به نظر من هر کسی می تواند در هر موقعیتی دچار اشتباه در قضاوت یا ارزیابی موضوع شود اما مهم آن است که آدم آن قدر شجاعت اخلاقی داشته باشد که هنگامی که متوجه اشتباهش شد آن را بپذیرد. البته کسانی که در مصدر امور قرار داشته و تصمیم گیری های شان ممکن است برای دیگران پیامدهایی داشته باشد باید مراقب قضاوت های شان باشند. به همین دلیل است که در جوامع متمدن یک وزیر یا یک مقام بالا در هنگام بروز مشکلی در زیر مجموعه خود ضمن اعتراف به اشتباه خود را مقصر دانسته و استعفا می کند. در دمکراسی های حزبی نیز افراد ضمن این که مسئول اعمال و سخنان خود هستند برای این که به حزب شان آسیبی نرسد در هنگام موضع گیری کردن یا سخن گفتن تلاش می کنند مسئولیت را خود به گردن بگیرند. اما در ایران ما که همه به ضعف حافظه مواجه ایم این موضوعات ظاهرا محلی از اعراب ندارد وگرنه چگونه ممکن است آدمی بیاید و در برابر هزاران و بلکه میلیون ها بیننده قولی را که مثلا در مورد آرودن نفت بر سفره ها زده نه تنها نفی کند بلکه ضد آن عمل کند و آن را عین صواب بداند؟  البته این اینترنت هم برای درمان ضعف حافظه بد چیزی نیست و برای جلوگیری از آلزایمر هم خوب است. ضمن این که مثل کتاب یا مجله نیست که آن را گرفت و آتش زد و از شرش خلاص شد. عین دماغ مرحوم گوگول همین جور حتی بعد از مرگ آدم هم یقه مان را می گیرد و ول کن ماجرا نیست. 

 حالا که بازار یارانه داغ است بد نیست گریزی به تاریخ نه چندان دور بزنیم. و آن طرح تثبیت قیمت ها در دوره آقای خاتمی است. سخنان آقای حداد عادل را در ادامه بخوانید که هر دو را از منابع معتبر جناح خودشان نقل کرده ام. بد نیست آقای حداد که لقب عادل را هم  یدک می کشد در این باره توضیحی بدهد که ما در جهل مرکب در جا نزنیم. بخوانید...