مافیای میوه تره بار یا ...

ما که هر گوشه این مملکت را نگاه می کنیم رد پایی از مافیا می بینیم. این جور که از گفته های مسئولان و روسای کشور بر می آید مقدرات مملکت در کف با کفایت مافیای عزیز قرار دارد و ما الکی ریش دولت و مجلس را چسبیده ایم و به سان فیلم  "دنی براسکو" باید دنبال یک پدرخوانده برای خودمان بگردیم تا امورات مان بچرخد. 

حالا اگر یادداشت کوتاهی را که در روزنامه جهان صنعت امروز(4 مهر) چاپ شده نخوانده اید می توانید در ادامه همین یادداشت آن را بخوانید. مطلب خیلی کوتاهی است تا حوصله اتان سر نرود. از قدیم هم گفته اند که در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

مافیای نفت، مافیای مالی، مافیای موادمخدر و مافیای میوه و تره بار و... و این آخری مافیای واردات! هر گوشه​ی اقتصاد کشور را که نگاه کنیم ردپای مافیا دیده می​شود. جریانی که پس از فتح یک به یک قلعه​های تولید کشور اینک قصد نابودی کشاورزی ایران را دارد. پدرخوانده​ها و اعضای این دیو هفت سر کیستند و چه قدرتی دارند که دولت و مجلس و قوه قضاییه آن​ها را می شناسند اما نمی​توانند دست آن​ها را از سر اقتصاد نیمه جان کشور کوتاه کنند. این مافیا کیست که همه اقدامات خوب دولت را زیر سئوال می برد؟ تا جایی که به گفته وزیر جهاد کشاورزی : برخی افراد که به مافیای واردات متصل هستند به بخش کشاورزی لطمه زده و با جوسازی با اقدام خوب دولت مقابله می‌کنند. البته آقای وزیر نام ایشان را افشا نمی​کند. شاید به این  دلیل که سودی در افشای آن ها نمی بیند. چرا که به گفته قنبری نماینده مجلس: برنامه‌های دولت به گونه‌ای شکل می‌گیرد که برای منافع تولید کنندگان اهمیت قائل نیست و در نهایت این مافیای واردات هستند که سود می‌برند. مافیایی که با برخی صاحبان قدرت مرتبط هستند و از سوی آنان حمایت می‌شوند.

 تا وقتی که یک سمت گیری عمومی به سود تولید و به سود تولید کننده وجود نداشته باشد، تا زمانی که سایه انحصار روز به روز بر سر اقتصاد کشور گسترده​تر شود مافیا روز به روز گسترده​تر خواهد شد. زیرا که مافیای رانت خوار در لایه​های قدرت انحصاری خزیده و منافع خود را به منافع صاحبان قدرت گره زده است.