خجسته باد راستی
لعن بر دروغ!
دروغ زر اندود، دروغ ریاکار، دروغ زورمند!
دروغ راست نما و گمراه ساز!
دروغ مجهز به سکه و سرنیزه!
این شعری است از زنده یاد احسان طبری که زمان سرایش آن را نمی دانم ولی ظاهرا نخستین بار در اسفند 58 منتشر گردیده است.
لعن بر دروغ!
لعن بر دروغ!
دروغ زر اندود، دروغ ریاکار، دروغ زورمند!
دروغ راست نما و گمراه ساز!
دروغ مجهز به سکه و سرنیزه!
بگذار، از خود خرسند بغرد
ولی ما در وی به خواری می نگریم
بگذار آدمیان را آذین دارها کنند
ولی ما به خذلانش باورمندیم
زیرا سنگ دلی او فرزند بیم اوست.
خجسته باد راستی!
فروتن، بی پیرایه، پارسا!
گنج نیرویی حیرت انگیز
که با تیغ معجز سینه شب را می درد
و خون ها و اشک ها آبدیده اش می سازد.
او را از «ترسناک» پروایی نیست
چون تک سوار کربلا در چنبره سپاه یزید
چون سیاوش پاکدامن در آتش خشم افراسیاب.
در کلبه بی رونق حرمان با حقیقت زیستن
به که، فرعونی بودن در اریکه دروغ
با تباری از چاپلوسان پای بوس.
در پیروزی یا شکست توایم ای حقیقت!
زیرا شکست با تو فضیلت و فتح با تو عدالت است
و شما ای گروه بزدل که در چاهسار «غرایز» خود
زندانی هستید:
در مقابل هر بادی سر فرود آورید!
از عرق جامعه بهره گیرید و به سرنوشت آن بی اعتنا باشید!
و شما ای معشر ستمگر که سرکوب غیظ آلود حقیقت
رمز وجودی شماست
از طلوع آن بهراسید، زیرا طلوعی است ناگزیر
به ناگزیری بامدادی که از بطن شب
و بهاری که از درون زمستان می شکفد
