بهار نورس خجسته باد بر همه آزاد اندیشان!
سال 88 سال دلهره و اضطراب در حالی به پایان خود نزدیک می شود که هیچگاه حتی در سال های جنگ ایران و عراق این چنین فضای ایران با بیم و امید همراه نبوده است. از یک سو تنش های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، خطر یورش آمریکا یا اسراییل به ایران ، دلهره دستگیری ها، گریزها و درگیری ها و از سوی دیگر امید، آرزو، همبستگی و دوستی در میان مردم ایران، فضایی دوگانه و شگفتی زا پدید آورده است. سال 88 چون منظره پیکر درهم و تیره ای از کوه و دشت در غبار زمان دور تر و دور تر می شود و منظره وهم ناک قله های تیز که یال بلندشان در دشت های بی انتها دامن کشیده و در غباری آبی گاه ناپیدا و زمانی دیگر هویدا می شود نزدیک و نزدیک تر می شود. دشتی فراخ در دامان کوهساران پاک با هزاران هزار چشمه جوشان، انبوهه هزاران هزار دستان پرتوان جوان سبز اندیش را انتظار می کشند تا دل خاک توده را بکاوند و به سرپنجه ایمان، استقامت و تلاش نهال آرزوهای دیرنده را به بار آورند.
بهاران خجسته باد
