عزت و اقتدار بین المللی در سایه اقتدار و عزت ملی

نگاهی به روابط اقتصادی ایران و ترکیه

ضعف و ناتوانی دولت های ایران در برهه هایی از زمان آسیب های جبران ناپذیری به استقلال و منافع تاریخی و ملی ایران به لحاظ سیاسی و اقتصادی وارد کرده است. جدا شدن شهرهای حاصلخیز باکو و گنجه در شمال هرات در مشرق و بحرین گوشه ای از این زیان های وارد شده به ایران است. اما آسیب های به مراتب سخت تر اقتصادی نیز در این سال ها به ایران وارد شده که غیر قابل محاسبه است. در سال های کنونی در سایه عزت و اقتدار دولت کنونی نه تنها میلیاردها دلار در اثر تحریم های آمریکا و اروپا در بخش های نفت و انرژی به ایران وارد آمده که قبلا و به تفصیل این موضوع را در یادداشت هایی در باره پارس جنوبی توضیح داده ام غارت منابع و درآمدهای ایران از سوی کشورهایی چون امارات( دبی) و سایر همسایگان دوست و برادر بوده است. که اخیرا و بار دیگر سر و کله کشور خیلی دوست ترکیه با حکومت مسلمان آن پیدا شده است. 

حکومت ترکیه  که از عضویت در اتحادیه اروپا طرفی نبسته و به خاطر سیاست های سرکوبگرانه مردم کرد و کمونیست های این کشور نتوانسته حتی با حفظ ظاهر به عضوبت اتحادیه اروپا درآید، در حالی که هنوز پایگاه های نظامی و جاسوسی اسرائیل و آمریکا را در خاک خود حفظ کرده و ماموران سیا و موساد در این کشور از آزادی عمل بالایی برخوردار هستند، پس از سال ها رقابت با ایران در کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی و تبلیغات پان ترکیستی گسترده در داخل و خارج از مرزهای ایران ناگهان مانند گربه ای که بوی گوشت شنیده باشد نگاه به شرق را پیشه کرده و رو به سوی ایران نهاده است. پس از تحمیل فشار از سوی آمریکا به دبی برای مشارکت در تحریم های اقتصادی کشورهای غربی علیه ایران و ناامن شدن دبی برای سرمایه گذاران و تجار ایرانی ترکیه با فرصت طلبی برای غارت اندک منابع باقیمانده ایران دندان طمع تیز کرده و در حالی که کمتر مقام ارشدی از دیگر کشورهای دنیا پس از انتخابات به ایران سفر کرده اند با یک هیئت عریض و طویل به ایران آمده و بر سر سفره سخاوتمندانه دولت آقای احمدی نژاد نشسته است. نگاهی به رویدادها و بده بستان های دو سه ماهه اخیر نشان دهنده نیات فرصت طلبانه و آزمندانه ترکیه در قبال ایران است. قرار داد گازی ایران با ترکیه برای بازاریابی گاز ایران در خط لوله نابوکو، که 50 درصد آن به جیب ترکیه می رود، گمشدن 5/18 میلیارد دلار پول و طلای ایران در خاک این کشور، سرازیر شدن منسوجات ترک به کشور و تسریع در نابودی صنعت نساجی کشور، مجوز عبور خط لوله گاز ترکمنستان از ایران به خاک ترکیه بدون در نظر گرفتن حق ترانزیت ایران، خرید پتروشیمی رازی  گوشه هایی از این حاتم بخشی ایران به ترکیه است که هدفی جز یافتن راهی برای دور زدن تحریم ها در آن نیست.

این که حکومت هر کشوری به دنبال منافع ملی خود باشد امری پذیرفته شده در دیپلماسی جهانی است، اما این که چگونه کشوری بتواند از منافع ملی خود دفاع کند نیز امری شرعی و واجب در عرف و قوانین بین المللی است که جز در سایه مردمسالاری و دمکراسی در هر کشوری دستیابی به آن امکان پذیر نیست.