یکی از شعارهای همیشگی دولتها و نمایندگان مجالس ایران از فرادای انقلاب 22 بهمن خودکفایی بوده است. این شعار در دولت نهم با حدت وشدت بیشتری چه در هنگامه انتخابات و چه پس از روی کار آمدن دولت نهم تکرار شد. لازم نیست برای به یاد آوردن این شعار زیاد راه دوری بروید. همین دو سه روز پیش در جریان افتتاح سیمان کنگان با جشن و سرور به اطلاع ملت غیور ایران رسانده شد که در تولید سیمان به خود کفایی رسیده و از این پس میتوانیم در زمره صادر کنندگان سیمان درآییم. کاری به این نداریم که ایران از سالها پیش از صادر کنندگان سیمان بوده به گونهای که سیمان ایلام به علت مرغوبیت کاملا صادر میشده است. گذشته از این که لازم نیست هر کشوری در هر زمینهای خودکفا باشد و اصلا ایا چنین امری شدنی است یا نه خوب است گریزی به خود کفایی در تولید گندم بزنیم. بیشتر کشورهای دنیا چه آنها که توسط دشمنان ریز و درشت مثل ما محاصره شدهاند و چه آنها که دشمنی ندارند یا دست کم دشمن دندانگیری هم ندارند بر یک موضوع متفق هستند و آن هم خودکفایی در کالاهای استراتژیک. یکی از این کالاها یا محصولات استراتژیک گندم است که قوت لایموت میلیونها ایرانی را تشکیل میدهد. چنانچه برای آن از دیرباز قداستی قائل شدهایم. حال به خبری از روزنامه سرمایه به نقل از آفتاب توجه کنید:
آفتاب: ایران ظرف چند ماه اخیر در واردات گندم، از مصر، پیشی گرفته و تبدیل به بزرگ ترین خریدار گندم جهان شده به نحوی که پس از 26 سال اقدام به خرید گندم از آمریکا کرده است. بنابر پیش بینی وزارت کشاورزی ایالات متحده، ایران در سال زراعی 2009-2008 که در ماه ژوئن پایان می یابد، هشت و نیم میلیون تن گندم به ارزش تقریبی دو تا 5/2 میلیارد دلار آمریکا خریداری خواهد کرد که از این میزان 1 میلیون تن به ارزش 356 میلیون دلار از آمریکا خریداری خواهد شد. واردات گندم ایران 5/6 درصد کل تجارت گندم جهان را شامل می شود.
دولت محمود احمدی نژاد می گوید که خشکسالی تنها دلیل واردات غلات است اما منتقدان او می گویند که رکورد اخیر واردات محصولات کشاورزی، با ارزشی معادل 12 میلیارد دلار، نتیجه مدیریت نامناسب و خشکسالی است.