بانکداری الکترونیک سال ها است که به عنوان یکی از ضروریات توسعه اقتصادی در جهان شناخته شده است. هم اینک در کشورهای اروپایی بیش از 70 درصد مبادلات پولی به صورت الکترونیکی انجام       می شود و در حدود 37 میلیون دستگاه خودپرداز در سراسر جهان به خدمت گرفته شده اند تا مبادلات پولی آسان​تر انجام شود. طبق برآوردها سالانه یک میلیارد مراجعه به بانک​ها در کشور وجود دارد اما چند درصد این مراجعات تبدیل به غیر حضوری شده است؟

به گفته کارشناسان در صورت استفاده فراگیر از بانکداری الکترونیک سالانه میلیاردها تومان هزینه چاپ اسکناس و قبض های گوناگون آب، برق، تلفن و صرف میلیون ها ساعت وقت مردم در بانک ها و ترافیک صرفه جویی خواهد شد. اما سهم ایران در این میان چقدر است؟

به گفته مدیر بانک مهر اقتصاد:. بانکداری الکترونیک یک الزام است اما وضعیت بازار پولی نشانگر آن است که نمی‌توانیم در ده سال آینده نیز در حوزه بانکداری الکترونیک پیشرو باشیم.

هم اکنون از حدود 37 میلیون دستگاه خودپرداز در جهان سهم ایران چیزی در حدود 300 هزار دستگاه است که البته این تعدادی است که طبق برنامه تا سال 89 قرار بوده  نصب بشود. همچنین هنوز کمتر از 10 میلیون کارت اعتباری در ایران وجود دارد.

اما چرا بانکداری الکترونیک در ایران گسترش نیافته است؟ به نظر می​رسد یکی از مهم ترین چالش​های بانکداری الکترونیک در ایران مشکل زیر ساخت مخابراتی است. پایین بودن سرعت اینترنت و کمبود پهنای باند دو مشکل اساسی است که بانک ها و مراجعه کنندگان به خودپردازها و پایانه های فروش با آن  دست به گریبان هستند. همچنین مشکلاتی چون نبود سیستم یک​پارچه بانک​ها، تعداد تراکنش بسیار کم پایانه​های فروش، نبود زیرساخت​های امضای الکترونیک، پاسخگو نبودن بانک​ها به مشکلات مشتریان بانکداری الکترونیک و ضعف فرهنگی از دیگر چالش های این صنعت مهم است. البته نباید فراموش کرد که بانکداری الکترونیک گام نخست برای تجارت الکترونیک است. به نظر می رسد کشور برای رسیدن به پله های اول تجارت الکترونیک راه درازی را در پیش دارد.