آزادی کیلویی چند!

در مصر پس از انقلاب آمریکا به پشتوانه نفوذی که در حکومت مصر داشت و به کمک ارتجاع و شرکای مبارک به سرعت وارد عمل شد و به اصطلاح به  مهندسی انقلاب پرداخت. هیات حاکمه مصر برای کنترل اوضاع  به سرعت در برابر انقلابی ها پس نشست و مبارک پس از یک سری مذاکره و قول و قرارها با دمکرات های آمریکا از حکومت کناره گرفت. انقلابی ها سرمست از پیروزی اسان به دست آمده میدان تحریر را ترک گفتند و نظامی های هم پالکی مبارک قرار شد ادامه انقلاب را به دست گیرند. در مدتی که مردم مصر در انتظار اقدام های شورای نظامی با داستان هایی مانند محاکمه مبارک و از این دست اقدامات سر دستی مشغول بودند شورای نظامی در خفا سرگرم برنامه ریزی برای دزدیدن انقلاب مصری ها بود. طبق برنامه ای که برای انتخابات مصر گذاشته شد فقط احزاب بزرگ  که اتفاقا احزاب محافظه کاری همچون اخوان المسلمین را دربر می گرفت شانس آن را داشتند که نمایندگان خود را به مجلسی بفرستند که قرار است قانون اساسی مصر را بنویسد. جوانان مصری همراه با احزاب مترقی مخالف آمریکا دوباره به میدان التحریر آمدند و قرار گذاشتند تا پاک کردن دنباله ریشه حکومت مبارک میدان را ترک نگویند. شورای نظامیان که در چند ماه گذشته پس از سقوط مبارک در نقش موافق مردم بازی کرده بود نقاب از چهره برداشت و به کشتار بی رحمانه مردم در میدان تحریر پرداخت. همین موضوع مخالفان را جری تر کرده و برخی از افراد خوشبین را به سمت مخالفان کشاند. پس از حدود 6 روز پایداری مخالفان میلیونی در میدان تحریر حکومت در یک مانور جدید عقب نشینی کرد. ضد انقلاب پس از بر کناری دولت دست نشانده در اقدام نمایشی دیگری قول داد پول خون کشته ها را بپردازد و زخمی ها را البته با پول همان مردم مداوا کند. و صد البته نه ژنرال طنطاوی که در سیبل اعتراض های مخالفان قرار داشت استعفا نداده و انتخاباتی که مناقشه بر سر آن است در همان زمان مورد نظر نظامیان برگزار خواهد شد. یعنی دو موضوعی که مخالفان را به خیابان ها کشانده بود حل نشده باقی ماند.