مخالفان و دشمنان سیستم سرمایه
داری سالها است که در باره ماهیت بانک داری در نظام های سرمایهداری بحثهای
پیچیده نظری داشته و برای اثبات ادعاهای خود (مبنی بر راهزنی بانک ها در روز روشن)
هزار و یک دلیل ارائه میدهند. اما من در ادامه نظر شما را به دو خبر همزمان در
رسانه های روز 6 مهر ماه جلب می کنم. آیا بهتر از این میشد این گفته برتولد برشت
را ثابت کرد! راهزن کیست؟ آن که از
بانک دزدی میکند یا آن که بانک باز میکند؟
خبر یک: براساس حکم صادره از سوی
دادگاه، متهمان ردیف اول تا سوم پرونده، یعنی اعضای اصلی باند که دارای سوابق
متعدد کیفری نیز هستند به اتهام مشارکت در سرقت 3 میلیارد و 200 میلیون تومانی از
یکی از بانکهای شهرستان گتوند، هریک به تحمل 3سال حبس و 74 ضربه شلاق در ملأ عام
و رد اموال مسروقه و همچنین به اتهام مشارکت در تخریب درهای ورودی، قفل و سیستم
دزدگیر بانک به تحمل 3 سال حبس محکوم شدند.
خبر دو: جمشید پژویان اقتصاددان و
مدیر شورای رقابت در ارتباط با اختلاس سه هزار میلیارد تومانی
روزانه دهها اختلاس در این مملکت، بویژه نظام بانکی رخ میدهد.
بانکها پول آفرینی میکنند. یعنی میزان اعتباراتی که میدهند چند
برابر سرمایه اولیه و اعتباراتشان است. این یک قانون بانکی است و در همه جای
دنیا هم انجام میگیرد.
اگر بانکی حتی 10 برابر سپردهاش وام و اعتبار میدهد کار بانکداری
است و این موضوع هم به بانک مرکزی ارتباط دارد و ربطی هم به فضای رقابتی
ندارد. تمام شد و رفت! یعنی به ما مربوط نیست!! غیر از اینکه تعیین آن نرخ
اعتباردهی بر اساس نظریههای اقتصادی است که تعیین میکند اعتبارات چند برابر
سرمایه اولیه و سپردههای یک بانک باشد.
دیسکانت کردن یعنی بانک اوراق بهاداری را که قرار است به فرض سه ماه
دیگر نقد شود، دریافت میکند و در مقابل کسر درصدی؛ پول نقد میدهد. ولی این
عملیات عمدتا بین بانکها با بانک مرکزی صورت میگیرد نه بین مردم با بانک!
خوب دقت کنید، بانکها در زمانی که نیاز پیدا کنند نزد بانک مرکزی رفته و
درخواست میکنند که به جای اوراق بهادار پول نقد دریافت کنند یعنی همان
دیسکانت! بنابراین این تخلف نیست و مشکلی هم به وجود نمیآورد. اختلاس هم این
نیست و همه اشتباه کردند.